ایلام رویداد |به طور کلی بسته سیاست های کشاورزی در آرژانتین مغایر با بخش کشاورزی است و تولید داخلی را تحریف میکند و از نظر کمّی، مهم ترین مؤلفه های این بسته سیاستی، مالیات بر صادرات و محدودیت هایی است که تقریباً به طور مداوم در طول دو دهه بر رقابتی ترین بخش کشور یعنی بر بخش کشاورزی تحمیل شده است.
قیمت¬های پایین داخلی برای محصولات تولیدی سبب چالش‌های بسیار زیادی برای تولیدکنندگان شده و در شاخص حمایت از تولیدکننده خود را نشان داده است. در حقیقت در حالت ایده¬آل و در چارچوب یک اصلاحات گسترده مالیاتی در آرژانتین، این بخش باید مانند دیگر بخش¬های اقتصادی کشور مشمول مالیات گردد.
در آرژانتین برای سال¬های متوالی، سیاست¬های اصلی کشاورزی مانند مالیات¬ها و محدودیت¬های صادرات، بخش کشاورزی را گرفتار کرده است. این امر باعث کاهش قیمت برای تولیدکنندگان داخلی شد و در دوره 2017-2015، شاخص برآورد حمایت از تولید کننده را به مقدار منفی 14 درصد رساند که بسیار وضعیت نامناسبی را نشان می¬دهد. در نتیجه، قیمت¬های فروش محصولات کشاورزی و به تبع آن درآمد کشاورزان و تولیدکنندگان پایین¬تر از قیمت¬های بین¬المللی بوده و باعث ایجاد حمایت منفی از قیمت بازار برای محصولات اصلی کشاورزی و دامی شده است (اغلب در محصولات سویا، ذرت، گندم، آفتابگردان، شیر و گوشت گاو).
مالیات بر واردات در آرژانیتن نیز در سال¬های متمادی در مقایسه با وضعیت بین¬المللی نسبتاً زیاد بوده است و باعث افزایش هزینه برخی از نهاده¬ها و هزینه استفاده از آن¬ها شده است. محاسبات برآورد شاخص حمایت از مصرف¬کننده نیز نشان می-دهد که اولین مصرف¬کنندگان (یعنی اولین خریداران محصولات کشاورزی) از طریق محدودیت¬های صادراتی حمایت می-شوند. این بدان معناست که خریداران عمده و یا فراوری¬کنندگان از قیمت پایین¬تر محصولاتی مانند گندم و گوشت گاو سود می¬برند.
با این حال شواهد نشان می¬دهد که تأثیر قیمت¬های ارزان مواد اولیه بر قیمت نهایی برای مصرف‌کنندگان نیز بسیار کم بوده است. مالیات بر صادرات نه یک روش مؤثر و نه یک روش پایدار برای کنترل تورم مواد غذایی است.
در زمینه تاریخی سیاست¬های ناپایدار اقتصاد کلان و فقدان چارچوب¬های مشخص و قانونی برای سیاست¬گذاری¬های بخش کشاورزی، ممکن است به بی¬ثباتی سیاست¬های این بخش نیز دامن زده باشد.
یکی از مهم¬ترین جنبه¬های محدودیت صادرات، ماهیت موقتی آن¬هاست که باعث می¬شود آن¬ها غیرقابل پیش‌بینی و بی¬ثبات باشند، به عنوان مثال در گذشته مجوزهای صادراتی گندم و گوشت گاو بی¬ثباتی قابل‌توجهی را ایجاد کرده و علاوه بر ارزش اسمی مالیات بر صادرات، هزینه¬های دیگری را برای تولیدکنندگان و سرمایه¬گذاران ایجاد کرده¬اند. این محیط بی¬ثبات، افزایش تولید محصولاتی مانند سویا که نیاز به سرمایه¬گذاری و سرمایه¬درگردش کم¬تری دارند، نسبت به محصولاتی مانند دام و لبنیات که به سرمایه¬گذاری بیش¬تری نیاز دارند را به دنبال دارد. بی¬ثباتی سیاست و ریسک نهادی از برجسته¬ترین خطرات برای کشاورزی آرژانتین بوده است.
پرداخت بودجه و اعتبارات مستقیم به کشاورزان نسبتاً ناچیز است
آرژانتین با پرداخت بودجه نسبتا ناچیز و کم، از کشاورزان حمایت کمی داشته است. تعداد پرداخت¬های کمی به کشاورزان، چه بر اساس میزان محصول تولیدی و چه بر اساس میزان نهاده¬ها یا سطح زیر کشت انجام می‌شود. البته از طریق اعتبارات صندوق تأمین اعتبار بخش کشاورزی و تعدادی از برنامه¬های زیرساختی دیگر، عمدتا از تولید کنندگان کوچک حمایت می-شود اما کل مقادیر درآمدی که در نتیجه اجرای چنین برنامه¬هایی نصیب کشاورزان می¬شود در مقایسه با حمایت منفی از قیمت محصولات کشاورزی که تولیدکننده را تحت فشار قرار می¬دهد، ناچیز است.
سیاست¬های کشاورزی و حمایتی که در شاخص برآورد حمایت از خدمات عمومی انعکاس یافته است، روی نوآوری و سلامت دام و زراعت تمرکز کرده است.
حدود 80 درصد بودجه عمومی کشاورزی آرژانتین صرف ارائه خدمات عمومی در این بخش می¬شود و تحقیقات کشاورزی آرژانتین در سطح بین¬المللی به¬ویژه در مورد مسائل بیوتکنولوژی مانند ثبت اختراعات، به¬عنوان مثال در مورد دانه¬های برنج، مورد توجه قرار گرفته است.
موسسه اصلی سیستم نوآوری کشاورزی در آرژانیتن، موسسه ملی فناوری کشاورزی است که خدمات ترویجی و توسعه‌ای نیز ارائه می¬دهد. سازمان دیگری که سهم زیادی از منابع بودجه¬ای دارد مرکز ملی خدمات بهداشت و کیفیت محصولات کشاورزی است که مسئولیت سلامت حیوانات و گیاهان و سایر وظایف مرتبط با این مقوله¬ها را بر عهده دارد. موسسه ملی فناوری کشاورزی و مرکز ملی خدمات بهداشت و کیفیت محصولات کشاورزی در حوزه¬های مربوط به کار خود، از اعتبار و تخصص¬های حرفه¬ای خوبی برخوردار هستند.
انتهای پیام/
۱۴۰۲/۱۰/۱۳ ۲۲:۵۷
