ایلام رویداد |کشور آرژانتین برای این¬که بتواند برخی از خطرات خاص کشاورزی را مدیریت کند، دارای بیمه¬های خصوصی، بازار معاملات آتی و کشاورزی قراردادی است، در حالی که کمک¬های مالی دولت در بحث حوادث و بلایا، بسیار کم و محدود است.
رشد و نوآوری تولید در آرژانتین در دهه¬های گذشته بسیار روی یک کالای خاص یعنی سویا متمرکز شده است. این محصول با توجه به افزایش تقاضای جهانی، سیاست¬ها و قیمت¬های زیاد، سهم خود را در سبد تولید و صادرات آرژانتین و جابجایی با سایر محصولات زراعی و محدود کردن فعالیت¬های دامپروری و تولید شیر، افزایش داده است. شواهد اخیر حاکی از آن است که این روند در چند سال اخیر و به¬ویژه از زمان تغییر سیاست¬ها در پایان سال 2015، تا حدودی معکوس شده است.
جهت¬گیری یک¬جانبه¬ و جدی بخش کشاورزی به این محصول باعث کاهش تنوع سبد ملی محصولات کشاورزی و فعالیت¬های روستایی شده است. این امر باعث شده که بخش کشاورزی در معرض انواع خطرات تولید و بازار قرار گیرد. پویایی بخش کشاورزی در آرژانتین اجازه داده است تا ابتکارات خصوصی مانند بازار بیمه، معاملات آتی، کشاورزی قراردادی و قراردادهای بازاریابی، توسعه یابد و حداقل برخی از خطرات بالقوه در بخش کشاورزی را پوشش دهد. نفوذ بیمه به بیش از 50% کل زمین¬های کشاورزی می¬رسد (یعنی 50 درصد را پوشش می¬دهد). دولت نقش محدودی در مدیریت خطرات کشاورزی در آرژانتین دارد و از توسعه استراتژی¬ها و بیمه¬های خصوصی حمایت می¬کند. به¬عنوان مثال بودجه نسبتاً ناچیزی به قانون فوریت¬های حوادث کشاورزی و الزامات مربوط به بلایای کشاورزی تخصیص داده شده است. در کشور آرژانتین برخی از استان¬ها در زمینه کمک به کشاورزان جهت انجام بیمه محصولات کشاورزی، اقدام به اجرای طرح¬ها و پایلوت-های آزمایشی کرده¬اند. افزایش خطرات کشاورزی مرتبط با تغییرات آب و هوایی به¬ویژه سیلاب، نگرانی سیاسی مهمی برای دولت¬ فدرال و دولت¬های استانی است، زیرا بودجه سالانه محدودی برای کمک به سوانح وجود دارد و آن¬ها بیش¬تر بر روی آمادگی و پیشگیری تمرکز می‌کنند.
برای کمک به استراتژی¬های جامع¬تر مدیریت ریسک که پاسخگوی نیازها و فرصت¬های وسیع¬تر بخش کشاورزی و صنعت باشد، قرار گرفتن در معرض خطر باید به صورت جامع ارزیابی و تجزیه و تحلیل شود. بنابراین عمده سیاست دولت آرژانتین در سال‌های اخیر بر روی توانمندسازی کشاورزان برای مدیریت ریسک در تولید و همچنین توسعه ابزارها و نهادهای خصوصی در ارائه خدمات بیمه‌ای متمرکز شده است.
پیشنهاد می‌شود سیاست‌گذاران و متخصصان بخش کشاورزی مطالعات لازم در مورد ایجاد نهادهای بیمه‌ای بخش خصوصی در حوزه کشاورزی را انجام داده تا بتوان با مدیریت صحیح و در صورت لزوم حمایت‌های مختلف، بخش خصوصی را در بیمه محصولات کشاورزی مشارکت داد. بدیهی است با توجه به ریسک بالای تولید در بخش کشاورزی و اثرپذیری زیاد تولید در بخش کشاورزی از شرایط آب و هوایی و عوامل غیرمترقبه، تمایل بخش خصوصی برای ورود به بیمه محصولات کشاورزی پایین می‌باشد، لیکن حمایت‌های قانونی مختلف می‌تواند بخش خصوصی را برای ورود به این حوزه ترغیب نموده تا به مرور بتوان به یک شرایط مطلوب در این زمینه دست یافت.
انتهای پیام/
۱۴۰۲/۰۹/۱۳ ۲۰:۰۴
